rozjazd

Poniedziałek, 15 lipca 2013 · dodano: 16.07.2013 | Komentarze 0

Pogoda rześka, na końcu odrobinę popadało, ale mięśnie potrzebowały trochę delikatnego ruchu.

MTB Maraton Piwniczna Zdrój

Sobota, 13 lipca 2013 · dodano: 15.07.2013 | Komentarze 0

Zapowiadali kiepską pogodę i niestety się nie pomylili. Od rana kropiło, siąpiło i było naprawdę chłodno... Wybraliśmy się w czwórkę, wyjątkowo było dwa na dwa: ja i Paulina oraz Przemek i Kamil. Ubrałam się optymistycznie w krótki rękawek, co okazało się raczej średnim pomysłem. Ale od początku.

Start znajdował się wyjątkowo wysoko, gdzie już trochę wiało i zaczęło padać. Ruszyliśmy pod górę i zrobiło się cieplej. Jechało mi się ok, ale puls był wyjątkowo niski i to mnie zmyliło. Wyprzedzało mnie też sporo osób, których nie byłam w stanie dogonić. Wydawało mi się, że znowu jestem już na końcu. Myślałam, że nic szczególnego z siebie już dziś nie wykrzesam więc jechałam spokojnie. Na pierwszym zjeździe musiałam się zatrzymać i ściągnąć okulary bo już nic od błota nie widziałam. Bez okularów było lepiej, ale wpadające do oczu błoto nie było najprzyjemniejsze. Potem zsunął mi się pulsometr z podkładki na kierownicy i latał jak szalony. Próby poprawienia go w czasie jazdy spełzły na niczym i musiałam zatrzymać się znowu bo szkoda mi było go zniszczyć. I zaczął się długi, bardzo długi podjazd. Przerzutki przestały się zmieniać i podjeżdżałam na dwójce. Błota było dużo, bardzo dużo... Na górze,na bufecie, jak już jakoś udało mi się tam wdrapać, poprosiłam stojących tam kolarzy, żeby może któryś spojrzał na te przerzutki i coś poradził bo ciężko mi się wjeżdżało. Spojrzałam wtedy na przednią przerzutkę i zobaczyłam, że wjeżdżałam nie na dwójce a na trójce... Nic się nie udało naprawić i pojechałam dalej. Na zjeździe było znowu ślisko i bardzo zimno. Na dole trasa prowadziła przez strumyki a raczej rzeczki, które przekraczało się w bród i dzięki temu rower się umył. Zaczęły się nawet zmieniać przerzutki! W samą porę, ponieważ czekał na nas jeszcze jeden konkretny podjazd po łączce. Podjechałam cały :) Za co jakiś gigowiec mnie nawet pochwalił, bo on nie podjechał. Ostatni zjazd był znowu potwornie śliski i skończyły się hamulce. Ale nie mnie jednej. Zresztą z powodu warunków sporo osób w ogóle zrezygnowało już na trasie i to w różnych momentach. A trasa była super, tylko pogoda nie dała rady. Ten ostatni zjazd zjechałam wolno, kawałek zbiegając, kawałek się ślizgając a resztę zjechałam przy akompaniamencie zgrzytu metal o metal. Jak się potem okazało z hamulców pozostało naprawdę niewiele, nawet blaszki się zrobiły ażurowe. Na mecie czekał już na mnie czysty Przemek i przywitał mnie jedynymi w swoim rodzaju okrzykami, żebym w skrócie "jechała szybciej". Myślałam, że pojechałam naprawdę kiepsko, ale okazało się, że było raczej odwrotnie i zdobyłam nawet sporo punktów. Również drużynowo, mimo, że nie mieliśmy naszego czołowego zawodnika, poradziliśmy sobie całkiem nieźle.

Interwałem na lody do Buczku

Wtorek, 9 lipca 2013 · dodano: 09.07.2013 | Komentarze 0

Najpierw sama przez Marzenin i Pruszków do Buczku, a po zjedzeniu lodów powrót z Przemkiem, zahaczając o Aleksandrówek. Nogi z początku ciężkie, potem było już lepiej.I piękny zachód słońca na pożegnanie dnia.

Niedzielna wycieczka

Niedziela, 7 lipca 2013 · dodano: 09.07.2013 | Komentarze 0

Piękna pogoda, żal by było na trening nie wyjść.

Treningowo - rozjazdowo

Wtorek, 18 czerwca 2013 · dodano: 20.06.2013 | Komentarze 0

Ja w jedną stronę, Przemek w drugą, po mniejszych dziurach bo na szosie, potem spotkanie w połowie drogi i lody :) Pyszniaste lody w Buczku, takie jak lubię, gęste i kremowe, tym razem o smaku brzoskwiniowym. Polecam :)

Przełęcz Karkonoska

Niedziela, 16 czerwca 2013 · dodano: 17.06.2013 | Komentarze 0

Mała regeneracja po wczorajszym wyścigu czyli podjazd na Przełęcz Karkonoską. Kto był to wie, ile to ma wspólnego z regeneracją. Jechaliśmy z samego dołu a właściwie z samego Karpacza, przez Podgórzyn i Przesiekę, potem z przełęczy zjazd na czeską stronę i powrót tą samą drogą. Na koniec było już naprawdę ciężko. Ale widoki, szum strumyków i klimat gór niwelowały zmęczenie. Tam jest naprawdę cudnie!

Karpacz MTB Marathon

Sobota, 15 czerwca 2013 · dodano: 17.06.2013 | Komentarze 0

I nadszedł czas na prawdziwą górską jazdę... na starcie stanęłam obok moich dwóch rywalek, z którymi tym razem planowałam wygrać. Wyścig rozpoczął się tradycyjnie od asfaltowego podjazdu główną ulicą, kto był w Karpaczu, wie o co chodzi. Potem chwila odpoczynku i kolejny, tym razem techniczny podjazd. No i się tu trochę zapchało i trzeba było "butować". Trasy całej oczywiście nie pamiętam, ale z moimi rywalkami tasowałam się kilkukrotnie. One mnie brały na zjazdach, a ja odrabiałam powolutku straty na podjazdach. W pewnym momencie niestety mi odjechały. Ale nie mogłam się tak łatwo poddać. Wiedziałam, że to jest mój dzień, i że gdzieś za rogiem je zobaczę. No i zobaczyłam. Najpierw jedna łatała gumę, a potem drugą zobaczyłam na podjeździe. Złapałam swój rytm i powoli, powoli zbliżałam się do niej. Podjazd był okrutnie długi i dosyć stromy, a mi jechało się dobrze. Wiedziałam, że muszę ją dogonić i wyprzedzić właśnie teraz, a potem liczyć, że zjazdy nie będą jej służyły.

Udało się. Na szczycie miałam sporą przewagę, ale to był początek zabawy, teraz trzeba było uciekać... aż do mety. Na technicznych zjazdach z telewizorkami szłam, a raczej biegłam, aby tracić jak najmniej czasu. Na szybkich zjazdach jechałam ostrożnie - wolałam dojechać cała jako przegrana niż w kawałkach i też przegrana. Na podjazdach noga podawała, ale czułam, że siły powoli ze mnie uchodzą. Dwa żele działały, ale do mety było jeszcze daleko. Zatrzymałam się więc na bufecie, zjadłam, napiłam się i chwilę zregenerowałam. Pomogło. Ostatni podjazd pojechałam równo, kiedy usłyszałam muzyczkę i zobaczyłam ostatni, trawiasty zjazd,a nie widziałam za sobą moich rywalek, wiedziałam, że się udało. To był mój dzień, dobrze rozłożyłam siły i dojechałam cało. Na mecie okazało się, że w kategorii jestem czwarta, a do pierwszej brakuje mi aż 50 minut. ale nie do byle jakiej "pierwszej".

Jastrzębie Łaskie

Niedziela, 9 czerwca 2013 · dodano: 09.06.2013 | Komentarze 4

Wczoraj wpadł nam do głowy pomysł na dobry trening: pojechać razem z zawodnikami na wyścigu Jastrzębi Łaskich. Trasa mini miała 75 km (trasa mega to były dwie takie pętle)więc dystans był w sam raz żeby sobie potrenować.

Pogoda od rana była cudna, szczególnie biorąc pod uwagę ostatnie deszcze. Pojechaliśmy więc sobie najpierw spokojnie do Łasku i wbiliśmy się na trasę wyścigu. Przemek od razu dołączył do jakiejś sporej grupy i zaczął ją ciągnąć, a ja załapałam się na koło jakiegoś gościa co ze swojej grupy już odpadł. Jechaliśmy chwilę po zmianach i koleś stwierdził, że jakbyśmy dogonili kolesia przed nami to by można było w trójkę śmignąć. Niedługo myśląc ruszyłam w pogoń za wspomnianym gościem i powoli, ale konsekwentnie się do niego zbliżałam i go dojechaliśmy (tzn ja go dojechałam :)) Czułam, że jedzie mi się dobrze, ale nie byłam pewna co będzie za kilkanaście kilometrów. Jechaliśmy po zmianach (tak, tak, ja dawałam zmiany kolesiom co jechali na szosach :P), potem wyprzedziło nas dwóch kolesi akurat na mojej zmianie i złapałam się im na koło. Jechali trochę szybciej niż ja i reszta z mojej grupy moglibyśmy pojechać, więc zmiany robili tylko między sobą. W połowie trasy wyprzedziła nas znacznie szybsza grupa i "czołówka" chciała ich gonić. Wiedziałam, że i tak wszyscy się za nimi nie utrzymają bo jechali jakieś 40 km/h więc trzymałam się grupy, aż się faktycznie podzieliła. Potem dołączył do nas koleś co miał jakiś defekt i jechał sobie spokojnie. Na wysokości znaku "Łask", gdzie było lekko pod górkę, wrzuciłam dwa biegi wyżej, stanęłam na pedały i ruszyłam do przodu. Czekałam, aż zaraz pojawi się ktoś obok mnie i będzie cisnął mocniej, ale... się nie doczekałam. Przede mną jechała jakaś zamulająca grupa więc udało mi się większość z nich jeszcze wyprzedzić. Na metę wjechałam na stojąco, przy owacji widzów (o dziewczyna!! Brawo!!) i z tętnem jakiego nie miałam od bardzo dawna. Udało mi się dobić do 197, aż poczułam mdłości. Kilometrów było ok 71, a czas orientacyjnie miałam 2:10-2:12. Ale płacić za coś takiego 70 zł to chyba lekka przesada.

Po szafę

Sobota, 8 czerwca 2013 · dodano: 09.06.2013 | Komentarze 0

Po szafę do Zduńskiej (tzn. zamówić tylko), potem do Łasku i po małej przerwie z powrotem do domku. Miałam wrażenie, że mam ciągle z wiatrem. do Zduńskiej starałam się jechać nie za szybko, coby się nie spocić za mocno, ale nie do końca mi to wyszło.

czas i km orientacyjnie.

Brzeziny - Syberia

Niedziela, 2 czerwca 2013 · dodano: 04.06.2013 | Komentarze 0

Klika górek, dużo błota i nieprzejezdna końcówka. Wyścig ogólnie taki sobie, szczególnie, że jak na wyścig na "własnym podwórku" oczekiwało się czegoś więcej.