Jak na deptaku

Sobota, 21 lutego 2009 · dodano: 21.02.2009 | Komentarze 0

Budzę się, przecieram oczy i co widzę? Wspaniałe, ostre lutowe słoneczko. Grzechem byłoby niewykorzystanie takiej pogody. A więc po pewnych przygotowaniach, ciepło ubrana wsiadam na rowerek i jadę sprawdzić cóż tam słychać w moich ulubionych Łagiewnikach. Ścieżki rowerowe mokre, niezbyt przyjemne, więc wskakuję na ulicę ale tam też nie dużo lepiej no i aut pełno. Jadę wycieczkową a tam cały kaloryfer samochodów, dalszy odcinek drogi pełen ludzi. Prawie jak piotrkowska. Widać nie tylko mi się dziś pogoda spodobała.
Znudziło mi się jednak jechać asfaltem, patrzę w bok, a tam pięknie odśnieżona leśna droga. Nie namyślając się długo wskakuję do lasu no i się zaczęło. Droga, owszem odśnieżona, ale zdecydowanie nie na rower... Koła grzęzły w nieubitym śniegu, ja w jedną a rower w drugą. Mijam po drodze spacerowiczów, biegaczy, narciarzy (tych było najwięcej) a nawet kilka osób jadących konno, z niedowierzaniem przyglądających się mojej nierównej walce. Z ulgą przyjęłam fakt, że się ścieżka skończyła i wróciłam spowrotem na asfalt.

powrót do łodzi

Piątek, 20 lutego 2009 · dodano: 20.02.2009 | Komentarze 0

Z domu na stacje pkp, ze stacji do akademika. Po wczorajszej wyprawie i przy tak fatalnej pogodzie więcej już nie miałam ochoty.

Nie ma jak u Mamy

Czwartek, 19 lutego 2009 · dodano: 19.02.2009 | Komentarze 2

Powodów dla których wyszłam dziś rower było wiele, i nawet sama nie wiem co w końcu przeważyło. Faktem jest, że punkt 16 wyruszyłam w trasę. Kierunek: rodzinny domek. Pierwsza godzina była po prostu samą przyjemnością, druga to już tylko walka z zimnem, wiatrem i nadchodzącą nocą. No cóż, chociaż będę mogła w pełni docenić nadchodzącą wiosnę :P

Łagiewniki zimą

Niedziela, 15 lutego 2009 · dodano: 15.02.2009 | Komentarze 5

W związku z tym, że nie udało mi się pojechać na zimowy maraton, postanowiłam jakoś zrekompensować sobie tą szkodę, i równo o 15:00 wyruszyłam na zaśnieżone łódzkie drogi. Plan główny to odwiedziny Lasu Łagiewnickiego, co zresztą udało się zrealizować. Droga nie była łatwa, ale widoki pięknie ośnieżonych leśnych drzew i duktów, sprawiły, że szybko zapomniałam o wszelkich niedogodnościach. Szkoda tylko, że musiałam tak szybko wracać do swoich obowiązków...